Ο οδικός άξονας Καλαµπάκας – Πύλης ήταν ένα έργο αναπτυξιακής φύσης που σχεδιάστηκε στα μέσα της δεκαετίας του ’90 αλλά ποτέ δεν υλοποιήθηκε στο Νομό Τρικάλων.
Ήταν στα πρώτα βήματα της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης που σχεδιάστηκε από την τότε Νομαρχιακή Αρχή (επί νομαρχίας του κ. Πατραμάνη) ο συγκεκριμένος οδικός άξονας.
Σύμφωνα με την προμελέτη θα είχε συνολικό µήκος 30 km περίπου, θα έχει τυπική διατοµή Ζ, θα ξεκινάει βόρεια της Πύλης, θα διέρχεται περιφερειακά όλων των οικισµών (Αγ. Βησσαρίωνα, Φιλύρας, Πιαλείας, Ελευθεροχωρίου, ∆ενδροχωρίου, Πρίνους, Μεγάρχης, Περιστέρας, Σαρακήνας, ∆ιάβας), στο βορειότερο σηµείο θα συναντάει τη γέφυρα της ∆ιάβας, όπου και θα στρέφει προς τα δυτικά και θα καταλήγει
στην ανατολική είσοδο της πόλης της Καλαµπάκας. Η ολοκλήρωση του έργου, που θα συνδέσει δύο από τους µεγαλύτερους ∆ήµους του Νοµού, σχεδιάστηκε για να συµβάλει στην ουσιαστική ανάπτυξη των δυτικών παρυφών του Κόζιακα, οι οικισµοί των οποίων συνδέονται µεταξύ τους µε αγροτικό οδικό δίκτυο, καθώς και στην τουριστική αξιοποίηση περιοχών που είναι αποµονωµένες ή δύσκολα προσιτές.
Το συγκεκριμένο έργο που ήταν να ενταχθεί στο Γ΄ ΚΠΣ τελικώς δεν εντάχθηκε επειδή προτάχθηκαν (όχι χωρίς επιχειρήματα) άλλα έργα όπως ο οδικός άξονας Τρικάλων – Καλαμπάκας και Τρικάλων – Πύλης.
Αντ’ αυτού έγιναν μικρές παρεμβάσεις για τη βελτίωση του οδικού δικτύου που συνδέει την Καλαμπάκα με την Πύλη, όπως η νέα γέφυρα Σαρακίνας και τώρα η νέα γέφυρα Αγίου Βησσαρίωνα.
Ωστόσο, αυτές οι παρεμβάσεις ελάχιστα βελτίωσαν την οδική σύνδεση μεταξύ Καλαμπάκας και Πύλης. Με δεδομένη την ανάγκη για ανάπτυξη στην περιφέρεια του Νομού αλλά και την απορρόφηση κονδυλίων από το ΕΣΠΑ ίσως είναι ευκαιρία να τεθεί σε νέα βάση για την υλοποίηση του συγκεκριμένου έργου που θα συμβάλει στην ανάπτυξη της περιοχής των ριζών του Κόζιακα.
Από την ΕΡΕΥΝΑ